Kiedy i jak rozpocząć odpieluchowanie dziecka? Sprawdzone metody.

Nie ma co się spierać, nie ma co na tzw. forum rodzinnym udowadniać swoje czy cudze racje. To nie ma sensu! Najważniejsze jest, aby zdać sobie sprawę z faktu, że podejście do tego tematu diametralnie się zmieniło na przestrzeni ostatnich dekad. Dlatego dyskusje na ten temat ze starszym pokoleniem nie mają większego sensu.

Skupmy się zatem na tzw. meritum sprawy. Czym tak naprawdę jest odpieluchowanie? Kiedy należy do niego przystąpić? Jak oszczędzić dziecku niepotrzebnych stresów? Jak szybko osiągnąć sukces? Wszystko przed nami, a więc do dzieła!

Czym tak naprawdę jest odpieluchowanie?

Nasze babcie czy też mamy odpieluchowywały swoje dzieci wcześniej niż to się teraz robi. Z czego to wynikało?

Po pierwsze, dawniej zakładano dzieciom pieluszki tetrowe. Pieluszki takie nie zapewniały dziecku uczucia suchości. Poza tym trzeba je było na okrągło prać, suszyć, a gdy dziecko było świeżo urodzone, to jeszcze prasować. W związku z dzisiaj zupełnie niewyobrażalnymi, wręcz kosmicznymi okolicznościami motywacja rodziców, żeby pozbyć się tego prania, gotowania (tak, tak - nie było pralek automatycznych) i suszenia pieluch, jest całkowicie zrozumiała. Poza tym odczucia moczącego pieluszki jednorazowe dziecka są całkowicie inne niż kiedyś. Pieluszki jednorazowe po zmoczeniu, jeśli w ogóle, to nie od razu dają nieprzyjemne odczucia.

Po drugie odpieluchowanie dawniej bardzo często ograniczało się jedynie do wysadzania dziecka na nocnik o określonych porach. Czyniło się to niezależnie od tego, czy dziecko sygnalizowało swoje potrzeby fizjologiczne czy też nie.

A dzisiaj? Dzisiaj odpieluchowanie dziecka „chowanego” na pieluszkach jednorazowych związane jest raczej z nabyciem umiejętności odczytywania sygnałów świadczących o gotowości dziecka do zapanowania nad swoim ciałem. Jak widać zmiana w podejściu do odpieluchowania, jest zasadnicza.

Dzisiaj odpieluchowanie dziecka nie polega na tym, że uczy się dziecko robić kupkę czy siku. Przecież maluch potrafi to robić już od dawna! Natomiast trzeba dziecku pokazać, że można to robić inaczej, niż do pieluszki.

Wyczuwacie istotną zmianę w podejściu do tej sprawy? Dlaczego tak? Ano dlatego, że obecnie wiadomo jest, jak dwa jest dwa to cztery, że długie przesiadywanie dziecka na nocniku, może skutkować czymś niekoniecznie pozytywnym! Jest to określone wyzwanie dla mięśni dna miednicy, które może sprawiać, że dziecko, zamiast oddawać mocz, czy robić kupkę w sposób naturalny, czyli spontaniczny, zacznie próbować robić to na siłę. To z kolei może przerodzić się w przyszłości w nawykowe zapacia, czy też nietrzymanie moczu.

A więc kiedy zacząć?

Chyba każdy z rodziców zastanawia się, kiedy zacząć odpieluchowanie, żeby osiągnąć pełny sukces tego przedsięwzięcia. Wiadomo, że łatwo nie będzie! Czynność ta może przysporzyć wiele trudności i wszyscy o tym wiedzą. A więc cierpliwości!

Aby zapewnić swojemu dziecku odpieluchowanie bez stresu, przede wszystkim należy poczekać na moment, w którym będzie ono gotowe do nauki korzystania z nocnika. Dopiero wtedy można zacząć wypróbowywać różne sposoby i koncepcje na odpieluchowanie z pełnym sukcesem.

Oznaki gotowości dziecka do odpieluchowania

Oznak gotowości do odpieluchowania jest wiele. Z reguły pojawiają się one pomiędzy 4. a 36. miesiącem życia, choć najczęściej zauważa się je w okolicach 18. miesiąca życia dziecka. Jakie są te oznaki?

• dziecko potrafi stabilnie siedzieć i chodzić;
• maluch zna już schemat swojego ciała, czyli potrafi pokazać, gdzie jest głowa, ręce, nogi, pupka, itd.;
• dziecko zaczyna sygnalizować swoje potrzeby, co oznacza na przykład, że: pokazuje, że chce pić; łapie się za pieluszkę, kiedy chce siku; chowa się, kiedy robi kupkę. To świadczy o rosnącej u dziecka świadomości własnego ciała i procesów, które w nim zachodzą;
• pokazuje, że pieluszka jest pełna;
• dziecko jest wyraźnie zaciekawione nocnikiem i załatwianiem potrzeb fizjologicznych. Objawia się to tym na przykład, że zaczyna podglądać dorosłych w trakcie wykonywania tych czynności;
• maluch zaczyna rozumieć, kiedy się go pyta o nocnik, siku, czy też kupkę;
• pieluszka jest sucha przez coraz dłuższe okresy, co świadczy o rosnącej pojemności pęcherza moczowego.

Pamiętaj!

Każdy maluch rozwija się w swoim własnym, sobie właściwym tempie. U jednego dziecka do odpieluchowania można przystąpić już po 18. miesiącu życia, inny maluch nauczy się korzystać z nocnika, dopiero po skończeniu przez niego dwóch lat. A jeszcze inny w okolicach trzecich urodzin.

Jak odpieluchować dziecko?

Odpieluchowanie dziecka jest kluczowym etapem jego rozwoju. Jest to początek umiejętności kontrolowania potrzeb fizjologicznych, a co za tym idzie, jest to nabycie przez dziecko większej samodzielności. Chwila rozpoczęcia procesu odpieluchowania powinna być zsynchronizowana z indywidualnym rozwojem dziecka. Zadaniem rodziców jest obserwowanie sygnałów gotowości do odpieluchowania, takich przede wszystkim jak dłuższe okresy suchych pieluszek i umiejętność komunikowania potrzeb fizjologicznych.

Uwaga!

Zbyt wczesne odpieluchowanie może doprowadzić do późniejszych problemów fizjologicznych i emocjonalnych. Z tej przyczyny istotne jest, aby proces ten rozpocząć we właściwym momencie. Równie ważne jest unikanie nadmiernej presji na dziecko.

Tak więc zaczynamy!

Rozpoczynamy marsz do życia bez pieluszek. Jeśli marsz to kroki, jeśli kroki to:

Pierwszy krok - trzeba zaciekawić malucha czymś takim, jak kontrola potrzeb fizjologicznych. W tym celu można pokazywać dziecku różne książeczki, których akcja dotyczy nocnika i korzystania z tego urządzenia. W sklepach z zabawkami dla dzieci dostępne są specjalne siusiające lalki. To dobry sposób zwrócenia dziecku uwagi na takie czynności. Pomocne bywa wyjaśnianie dziecku, że to jest zupełnie normalna rzecz i że mama, tata, rodzeństwo i wszyscy inni załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne bez pieluszek. Na tym etapie warto kupić kolorowy nocnik dla dziecka. Powoli zacznijmy przyzwyczajać malucha do obecności nocnika, a więc:

• sadzajmy dziecko na nocniku po każdym posiłku;
• chwalmy dziecko za każde zrobienie siusiu czy kupki;
• nie przetrzymujmy malca na nocniku dłużej, niż to jest konieczne.

Drugi krok – trzeba kupić specjalne pieluchomajtki, czyli majtki do odpieluchowania. Są one bardzo wygodne, w związku z tym dziecko chętniej je nosi od pieluch. Pieluchomajtki są tak zaprojektowane, że w sytuacji awaryjnej utrudniają zabrudzenie ubrania. Poza tym chronią delikatną skórę malucha przed nieprzyjemnymi podrażnieniami.

Czy można odpieluchować szybko?

Jak się będziesz spieszyć, to przegrasz! Tego nie da się zrobić szybko! Aby udało się skutecznie odzwyczaić malca od pieluch, koniecznie trzeba:

• chwalić malucha za każde udane podejście do nocnika, bo to jest przecież sukces malucha;
• w żadnym razie nie można zawstydzać dziecka,
• zachować spokój w sytuacji, gdy dziecku zdarzy się jakaś wpadka.

Jak odpieluchować dziecko w nocy?

O ile odpieluchowanie w dzień jest reagowaniem na potrzebę oddania siusiu lub kupki, o tyle nocne odpieluchowanie wymaga od dziecka umiejętności wstrzymania się z załatwianiem potrzeb fizjologicznych podczas snu. Łączy się to z pojemnością pęcherza, która rozwija się u dzieci w zróżnicowanym tempie. To nie jest takie proste! Jak to zrobić?

Proces ten można ułatwić poprzez ograniczenie ilości płynów spożywanych przed snem. Niestety nauka jest długotrwała i podobnie jak przy odpieluchowaniu dziennym, trzeba się uzbroić w cierpliwość. Dopiero pomiędzy 4. a 5. Rokiem życia większość dzieci jest w stanie, w pełni zapanować nad oddawaniem moczu w nocy. Jeśli maluch w wieku powyżej 5 lat nadal moczy się w nocy, warto jest, skonsultować się z lekarzem urologiem dziecięcym, ale także z fizjoterapeutą i osteopatą. Może ten konkretny maluch potrzebuje tylko trochę więcej czasu, ale lepiej od razu wykluczyć problemy, które wymagają pomocy lekarskiej.

Kiedy odpieluchowanie dziecka nie jest dobrym pomysłem?

Trzeba pamiętać, że nieodpowiednimi momentami na dzienne lub nocne odpieluchowanie są:

• choroba;
• pierwsze chwile w żłobku;
• pojawienie się w domu kolejnego dziecka;
• przeprowadzka.

Podsumujmy więc

Cierpliwości, cierpliwości, cierpliwości. Nic dodać, nic ująć! Powodzenia!